Geguritan Gurun Lutung

Om awighnam astu

Pupuh Sinom

1. Ring jam sia nuju Sukra, rahina Pon ya mangawi, sasih katigané kocap, rah tênggêknya manujonin, sia bangsit sampunnya wiakti, limang puluh langkung ipun, ukun Tambiré kaucap, tanggal ping catur manampi, milu angapus, niru solah sang sarjana.
2. Gênahnyané kaucapang, ring Nabastala kastawi, mula tos kaulan ida, ida ratu murbéng bumi, Kastah namané sujati, tukang alit né kawuwus, saking pangkah milu ngawia, pupuh lagu salah gênding, ampura ratu, sang kawi akéh tunania.
3. Adoh saking kawi suara, titiang punggung maninutin, saksat ngunggahin acala, dêkah pacang manutugin, sapunika yén upami, inab dura rasan ipun, luir rêmpah kirangan uyah, wantah salédang ngêcapin, singnya lulut, sang suka ring asan gêtas.
4. Sané manggêh kalinggayang, déning sang muda mangawi, sukat nêgarané rundah, pêtêng lêmah maminêhin, dumadak ratu katampi, mapakardi saking punggung, manyumuang katuturan, aptiang Ida Sang Hyang Ari, maring ipun, Gurun Lutung ya wastannya.
5. Anak ring jagat Madura, madruwé oka kakalih, Luh Lutung sané duuran, né lanang Madé Sêliksik, suba jani nutug kêlih, tuara jênêk ya malungguh, lunga ya ka désa-désa, mincar-mincur gênjar-gênjir, nyolong ngapus, gawénnyané tuara lénan.
6. Malih mégal muang mamirat, gawénnyané tuah ngalining, mangulurin kamokakan, sêmpok nutur jêgag-jêgig, makêjang tuara mabukti, bahan liu ngêlah tutur, momo murka kahuluran, makêjang anaké êndig, pati kacuh, mêruk takil ya sêtata.
7. Dahat pangid makaruna, ngawé kagugu pang sai, sapolahan wang nêgara, rupa bagus kênyir manis, tabuh gêtar tuara panggil, sami dayané karangkus, tuara kalah bahan pêta, kéwêh anaké nimpalin, bêlog pacul, wikan talêr kakasorang.
8. Mamotoh mangutang-ngutang, ngulurin manahé culig,bangga bonggan ya sêtata, maro sih ya lah latri, muang iri atiné pasti, dulêg kapin anak lacur, tlas lampahé né nyacad, dulêg atiné mamukti, musuh liu, asing tka pada ngêcuhang.
9. Raramannya sêndu pisan, ban okané méda sai, sabilang tka ngba hutang, brayané ngucapang sai, kimud dané tidong gigis, siang latri dané sungsut, tan bagiané madwé oka, déning kapah ngênah mulih, kagét maclup, cai Madé raris têka.



Pupuh Durma

1. Raramannyané raris mangucap-ucap, cai Sêliksik néjani, dudu pianak bapa, tui tuara ka mênusan, ati buron kénto cai, muang ati wangkal, cêmêr lêtuh tuah cai.
2. Adêg mênusa tuara niru solah jadma, tuara kimud kakêdékin, kucapang nyama braya, bikasé lintang ampah, êntikan lêtêhé cai, ngalêtêhin jagat, bapa tuuah sakit ati.
3. Asapunika pangucapé tur bangras, I Madé nyalémpoh ngêling, durus bapa duka, duaning titiang wus iwang, gurunnyané ngamalihin, tur mapidarta, pitutur mangrêsrêsin.
4. Kéné cai tuturané saking kuna, yéning makardi wêgig, muah karêpé corah, liu suba né macirya, luir gagitayan Tantri, tingkah I Baka, Papaka batas kari.
5. Yadiapin ring Bratayudané kocap, Sang Duryadana né nulig, muang ring Ramayana, Rawana muang Kumbakarna, anaknyané muah Indrajait, suba macihna, sami ngamasin pati.
6. Tan alana asing momo pikarêpnya, nah cai Madé jani, tiruang matingkah, tolih déwa di raga, duaning jangkêp manumadi, praboté mêlah-mêlah, amongin apang pasti.
7. Okannyané sigsigan raris manyumbah, nahên ring raga pêlih, nunas sinampura, diastu pêjah titiang ngiring, durus wêcanayang, titiang tan wanêh miragi.
8. Ngamalihin Gurun Lutung mapidarta, yén tuhu ujar cêning, tinut ring pangrasa, rêsêpang déwa pang mêlah, diastun cêning nyahjah bumi, né patut buatang, isin ragané cai.
9. Pêlajahin cai maningkahang awak, darma patuté gugonin, ngadu sasamita, anggon ngalih pitrêsna, mangdaké brayané asih, êda mamokak, patanggêsin ngamong diri.
10. Da maniru solah anaké mamokak, déning suba maciri, liunan bisa ngorta, wiadin bisa satêngah, masih êndén mangugonin, akéhan kocap, luir jun kirangan isi.
11. I Sêliksik nunas malih sané mabuat, titiang têlas mangiring, luir pinuduh bapa, diastun masin pêjah, ngranjing ring samudra api, wantah nyuunang, masuk jurang kali trêbis.
12. Raramannya nanggal kênying masauran, duh déwa Madé Sliksik, lêga bapa miarsa, sêkadi ujar déwa, suka bapa nuduh jani, mlajahang awak, kancan wikuné tunasin.
13. Kêma cêning jani lunga ka désa-désa, ruruh mangdén kapanggih, yan ring gunung alas, dukuh santi tan kirang, kalih sdaka pandita luih, ditu malajah, panjakin satunggun urip.
14. Kagét ada wiku suéca mangurukang, tatak cêning apang pasti, nunas wsécan ida, êda cêning pacang obah, têtêpang jua ditu cêning, bapa misadia, maputra sujana tui.
15. Éling déwa têkéning pitutur bapa, rêsêp-rêsêpang di ati, mangdé nêmu lana, sapitutur paguruan, tan wênang tungkas piwalin, apang pasaja, galihin lêmah wêngi.
16. Sêtata bakti ring ida dang panabéyan, saking ida né sujati, luir pêmbahing toya, mili saking danunnya, tingkah maguru pang éling, saksat samudra, ragan cêning manampanin.
17. Déning patut cning ngrauhin pnabéan, luir kodok ragan cêning, mangrêrêh têlaga, tan patut tlagané ngunya, luir pancoran lawan kêndi, buatang malaksana, sing puyung ngamaranin.
18. Sagét sadia katrima cning mapangajian, pêlapanang ditu cai, dadi sisia anyar, da niru sisia lama, singnya sayang ditu cêning, êda mamurka, ngangkên kakasih jati.
19. Diapin suba ragan cêning kasumbungang, maring sang gurun cêning, talêr jua pêlapanang, manyuita ring ida, tiru-tiruang di ragan cêning, éling mamarga, pianak bapa tuah cêning.
20. Sasuéné cning nunas maring dang panabian, saha bakti marginin, êda cêning ngutang sêmbah, ngalungsur ring panabéan, ngiring ida rahina wêngi, yan wau prapta, sêmbah ida sang aji.
21. Wiadin nêgak plapanin pisan nadahang, êda dangsah nêgak cêning, ring jêng pnabian, sor adoh patutnya, nyanggra pakayun sang adi, sébêtang maliat, ngiring antuk sêmédi.
22. Sampun puput Gurun Lutung mapidarta, ring okannyané mangkin, I Sliksik malêngok, ngrasa-rasa ring awak, minêh pakardin sang lingsir, rasa sad rasa, katétésan sanjiwani.
23. Raris matur damé Madé tur manyunbah, titiang ngiring né mangkin, nunas kasinupat, pujané ayu utama, rêramannya asung nugrain, raris mamarga, I Sliksik nuli pamit.


Pupuh Mijil

1. I Séliksik raris dané mijil, sah saking Madura, tur dabdab aris pamarginé, luir pakayun i bapa né nguni, nyusup alas aglis, pangkung réjéng miwah gunung.
2. Siang dalu nulia dané mamargi, tan jênêk mahênggon, manuju ring alas dahat sêpiné, raris ngojog I Dukuh Tua pati, sêdêk dané mlinggih, ring pondok manuju suung.
3. Jêro Dukuh nuli nyapa aris, paran sira kaot, saking êndi sangkané maréné, sangkan laju têkané né mai, padéwékan cai, têkan cêningé tur lucut.
4. Dané Madé tur manyêmbah aris, titiang wang Madura, pati luplup paling titiang rêké, wastan titiang I Madé Sêliksik, nyadia titiang mangkin, manyuita ring Jero Dukuh.
5. Sapunapi caran titiangé manggkin, duaning nunas kaot, satuuk ring Jro Dukuh saking mangké, kêramaning pangajian né pingit, mangda ké sané tui, Jro Dukuh nuli gagisun.
6. Nah ngoyongké suba cai dini, guruyaga tuwon, tan pasrana tuah dadi laksanané, tulén cêning wantah saking bakti, nora ana malih, barêng dini madêdukuh.
7. I Madé lintang lêga di ati, manunas bêbaos, maring pondok dané Jro Dukuhé, dané Dukuh ngandika sada aris, trima jani cêning, ring wahya malajah malu.
8. Duaning patut malajah saking kulit, wiwit uli polos, ané kmulan wantah lintang sulité, tatua-tatua anak patut lugis, apang tawang cêning, tuturané suba ditu.
9. Cai Madé raris matur singgih, kwéh uningin rêko, kancan kanda miwah pituturé, talêr sami tan wéntên mabukti, buktiné sawawi, titiang ngipi pati kacuh.
10. Kêh titiang matêmuang aksari, tungkul manahé ngon, kandugi lali titiang ana ring déwék, idêp-idêpan rasa kagêguanin, makêndêlin diri, samar-samar manah ngacuh.


Pupuh Smarandana

1. Jêro Dukuh knyêm nyaurin, uduh êngkêl bapa saja, dagingnya tuara kéto, wantah sasimbing dagingnya, nguda ênto cêning têlêbang, gambar pitutur sang putus, dagingnyané mabinayan.
2. Tan bina manonton ringgit, dalangnya nora katingal, uyut mabyayuhan suarané, awaké éngalan rêngas, mamêdasang né masuara, sêngguhang wayangé nutur, ulian paling babongoha.
3. Plapanang pisan jani cêning, sêsukaté nu magégas, tlêb cêning ring aksarané, pang da panguguné salah, tuturé mapinda-pinda, solahé makuma musuh, musuh saru makuma ruang.
4. Akuéh narané pada plih, manyungkêmin ané boya, kadong caluh pangolahé, aksarané sai kisidang, isin awaké gêjêrang, idêpan suba matêmu, matané kidêm-kidêmang.
5. Da papak pati angkênin, i mênusa natan kuasa, mangodagang apa luiré, déning dapêt suba ada, ênto suba madan upas, wisiané kadong ya bangun, mangadakang sakit iwang.
6. Yan ênto suba mabukti, buahnyané sami lara, gring abot dadi awaké, bêragé sai tan pêgat, tan bina tingkah i nista, madadagang luas ngalu, makamulan baan awak.
7. Madêdagang nganggêh sai, awaké dadi kamulan, sing jalan sandayang rêko, di pasaré mailêhan, lacuré tuara mabaan, ati ibuk basang sêduk, nyén anaké jua sêlsêlang.
8. Kéto upamannya cêning, pinêh-pinêh né di awak, luir tuturan ida rêké, sang prabu Darma susila, ngamanggêhang kadarman, ngupakara panjak winuwus, sayang katêkaning wêkas.
9. [Sang nyurat mangké ngaksami, inggih titiang mapidawêg, nunas ampurané rêké, antuk kirangan sorohnya, nutugang sané di arêp, wirêh ical lontar ipun, né mangkin nyangkuak ucapang].
10. Trimurti sané asiki, yéning suba sida mawak, ucapang tiga saktiné, déning tuara bisa pêgat, agung alit kahanannya, mawak tan mawak tuah ditu, nanging ngodag ya sêtata.
11. Mawak mati ya tan mati, yan jalan tuara ngênah, ya ngodag stata awaké, kêma mai katêkapang, dadi ênto sing pêdasang, kadang dadi musuh saru, pamurtianing rajah tamah.
12. Da jua cêning pati gunjih, ngamong raga ya sêtata, to mawak maling trang rêké, lêmah wêngi ya mamégal, mangodagang gêlah anak, ripu di awak mangliput, trimurtiné ya kumaruang.
13. Ênto nyandang ésti cêning, nanging tuara nyandang buatang, madan Kanda Buta ênto, loba murka ya sêtata, musuhé di awak tuah ya, nangingké apanga tau, rupannyané sané di awak.
14. I Madé sumaur aris, ngêrti titiang yén punika, né mwasta trikaya rêko, inggih yan triméda ika, trigana wantah punika, ngolah di kalané idup, maungu manyambut karya.
15. Titiang nunas malih kêdik, nguda lali titiang stata, ring pianak somah kalih drêwé, rikala titiang maturua, yén punapi pabêlasnya, lali éling sirêp turu, tana éling titiang makjang.


Pupuh Ginanti

1. Jro Dukuh mangkin sumaur, suba cai bangun jani, ngingêrang pakéling bapa, patut jani cêning nampi, bapa mangêntosin nama, Madé Wungu wastan cêning.
2. Kêma cêning ngojog ditu, mangalor parané jani, ring gênah pasraman ida, Ida Rêsi Bajrasatua, to suba pangajian bapa, maring alas Srênggara giri.
3. Madé Wungu nyêmbah matur, titiang wantah tlas mangiring, raris dané madabdaban, I Madé raris mapamit, Jro Dukuh asung nugraha, saha wéda puja sruti.
4. I Madé ya trus manuju, ka pasraman Ida Rêsi, sêdêk Ida ngrana sika, manguncarang wéda stuti, maring balé pasanggrahan, I Madé raris mabakti.
5. Maring angên sampun puput, kandêg Ida Rêsi mangkin, sajroning manguncar wéda, duaning ada putra kakasi, tur alon Ida masabda, wruh bapa ring karyan cêning.
6. Luir patuduh ya I Dukuh, néjani saratang cêning, sangkan parannya punika, sirêp wungu mangdé uning, dadi cêning luih maboya, uduh cêning Madé Tangi.
7. Madé Wungu raris matur, nunas titiang tunggun urip, kapurwannyané punika, sangkannyané siang latri, panjang linggahnya punika, ukurannya amun apa.
8. Sang sadaka raris mawuwus, pingit-pingit kénto cêning, kêna upadrawa déwa, papingitan wiku sami, adoh munggah ring upama, ingêr-ingêr apang pasti.
9. Kadi kidung lawan pupuh, aksara ring papan malih, kalih lampu ring êndihan, luir mangadu pucuking ruwi, angganing miyiking bunga, harumnyané tan pabukti.
10. Kadi ya manising madu, muang nyênyêrnya igêndis, wiadin bakat ya kêcapang, manisnyané tan pabukti, tuara ada pawakannya, ênto ingêr apang pasti.
11. Ênto daya sané tuhu, imbayang aksara malih, wululas pakadangannya, ca ra ka da ta ne sami, ané jati kamulannya, ibunnya aksara sami.
12. Sastra gambar pêrlun ipun, pingêt lali sai-sai, nguda ênto ké surupang, abot pisan koné cai, yan unggahang ring upama, yuyu nylêpang kêbo upami.
13. Cai Madé matur alus, mangda titiang suud paling, nunas titiang pangajaran, tatuan déwa né sujati, Brahma Wisnu muang Iswara, Siwa Guru Btara Btari.
14. Ida Siwa alon amuwus, kéné jatinnyané cêning, sami dadi yan ucapang, jatinnyané tan pabukti, Brahma Wisnu lan Iswara, nika mukyaning papatih.
15. Mênusa né pilih luur, déwa batara natakin, kala buta pada manêmbah, jim sétan tan ana wani, antuk dêngên pada alah, i mênusa ngamrêtanin.
16. Mênusané akéh bingung, tatakané sumbah malih, jalma buduh to adannya, kadéwan-déwan apaling, tulén dêmên suryak-suryak, tuara nyak têgês minêhin.
17. Kéwêh déwa yan sué bingung, manyadma tan tahu diri, kadi angganing anak luas, tuara taén nawang mulih, andéang paksi mangumbang, tuara tau sangkan mulih.
18. Ngêrti titiang déwa ratu, aturnyané Madé Tangi, titiang nunas pangawasan, sadurungé mangda uning, sang Pandia raris angucap, olah putêr batuné cning.


Pupuh pangkur

1. Anak tong dadi sumbungang, i mênusa tan wênang ya ngawêruhi, yéning tuara anak putus, masa ya pacang sida, né sujati, paroking naya lan bayu, luirning kris manjing urangka, sêngka manjing urangka ring kris.
2. Batuné di Mêkah ulahang, patêmuang ya maring gumi Mêsir, tanah Rumé ditu têpuk, isinnyané sadrasa, kéto cêning, yén nyadia maraga putus, adibia caksu wastannya, yén uning rasané jati.
3. Madé Wungu nampi pwarah, pra mangké sampun rêké dané uning, mawaspada tur trang sampun, sané doh makantênan, luih né tampêk, talêr dané sampun tau, I Madé malih manunas, maring Dang Hyang Guru malih.
4. Dang Guru raris ngandika, puput jani bapa mangajahin cêning, duaning sida cêning tinut, maring pasuécan bapa, naman cning, êntos bapa né kawuwus, kastawa I Madé Awas, duaning cêning tidong gigis.
5. Ditu laku mapinunas, maring panabéan guruné riyin, dibya rênga tui kawuwus, Bagawan Sidiadnyana, tur karênga, panêlah ida né sampun, dados panabéan jagat, kalêm ring sujana sami.
6. Madé Awas matur sêmbah, ring dija pasraman idané mangkin, mangdané tan salah surup, dang guru mawêcana, Citrta Kuta, pasraman ida kawuwus, taman dahat mautama, siang dalu tan kacihnain.
7. Tunjung wilis ditu ada, dahat pingité jati tidong igis, tunjung êmas madon siyu, lêmahé ditu sêtata, mangda plapan, cêning mamanjak ditu, manunas pasuécan ida, cai Madé mapisinggih.
8. Tur sampun dané mamindah, mamurwa panujun dané mangkin, margannyané kilak-kiluk, rêpêt-rêpêt tur sêngka, trus mamargi, sandi kala dané rauh, maring gunung Citrakuta, sraman Ida Rêsi Sidi.
9. Ida rêsi gorawa, cai Madé saha perlu mai, wit dija sangkané rauh, apa sangkané têka, gunung alas, rêpêt buina kilak-kiluk, siku-siku yan upama, I Madé kênying nyaurin.
10. Nyadia titiang ngaturang juita, ring jêng ida pêranda sidi jati, titiang nunas suécan ratu, bêkêl titiang manjadma, tunggun urip, yadin pacang têkéng lampus, margané nêmu apadang, mangda suud titiang paling.
11. Ida pranda lintang suéca, mangandika ulat guyu amanis, lindrih cingaké abalut, tur alon mawacika, uduh cêning, déwan bapa cai bagus, tuah cêning kakasih ida, ratu agung murbéng bumi.
12. Sisian bapa tuah i déwa, nguda cêning nyêngguhang raga paling, éling déwa ring martayu, andéang bapa kadi bênang, warnané liu, witnyané tuah pêtak dumun, andéang ya kambên mabikas, mulané ya bênang jati.
13. Nanging bikasé awasang, mula ngacuh sara sênêngé nganggoin, i panganggo nudut kayun, bikasé rupa sabda, yén wilangang, catur mula sané patut, ênto mulaning indria, mangolah jadmané sami.
14. Bênangé suba mênangang, pagêhnya wantah asiki sujati, bikas catur ngolah ipun, ia madan pancéndria, daséndria, rajah tamah masih ipun, smarané mawak samar, pangliput jagaté sami.
15. Lêtuhé di awak tuah ya, sad ripu dalêm ya masih puniki, ngawénang maling tuah ipun, muah amuk tatêbêkan, musuhé liu, anadi gring masih ipun, ênto déwa awas pisan, yénnya lalima ngraranin.
16. Krana liu jadmané cacad, pati kacuh lara roga tan kikit, saking pakardin tuan ipun, tuara nrêptiang agama, duaning nuju, manah lêtuh ya matêmu, kaliput ban rajah tamah, kéto déwa pêlajahin.
17. Madé Awas matur sêmbah, nunas pidarta sané tui mabukti, cacakan né mwasta lêtuh, kalih mawasta utama, lédang ratu, manuturin titiang dusun, saking éka pidartayang, mangda sampun kantun singid.


Pupuh Ginanti

1. Dang Hyang Sidi tui mawuwus, yan tuhu mlajahang diri, munggêlin watêk angkara, paricéda momo drênggi, né asia dadi adasa, incêp ring ragané pasti.
2. Nawa sanga wastan ipun, ênto bêkêlé numadi, sêtata branané êmban, muah majalan kêma mai, wiadin pulês masih aba, tuara ada anak nyilih.
3. Kupingé kanan puniku, ênto êmban apang pasti, mula ênto natak suara, suarané lêmah wêngi, nguangunang kroda sêtata, awaké tuah mangamasin.
4. Hidungé kanan puniku, bisa ngambu siang latri, nampi pêngit alib ika, manglantarang pêdih ati, ngawêtuang paricéda, payu awaké ngamasin.
5. Matané kanan puniku, indriané sai katampi, mula ya natakin duka, matêmuang ya sai-sai, sangkan dêmên dadi ala, awaké tuah mangêmasin.
6. Bayuné mêtu ka purus, déwéké olaha sai, ngajak ajum ya sêtata, ngutang-utang kêma mai, awaké uluk-uluka, krana awaké ngêmasin.
7. Silité mangkin kawuwus, nyangsaranin apang sai, tagih dagingin sêtata, tuara dadi pacang êmbuhin, sabilang bêk ya kakutang, awaké mamanjak sai.
8. Tlinga kiri gunan ipun, nampi sarwa mangrênanin, munyi manis suara mêlah, né nguangunang isêng ati, yén ênto bakat tuutang, sarwa né ngêmpêngin kuping.
9. Irung kiri sukan ipun, nampi ambu sarwa miyik, masih loba sadagingnya, kadén ênto payas lêwih, tan mari ngawêtuang hutang, nama sakit sai-sai.
10. Soca kiwa lêganipun, sêtata ya masang aksi, asing ayu jua kamlêdang, asing asri bakat tagih, sané dudu kadéna gêlah, mêtu corah ngawé rusit.
11. Kawigunan cangkêm iku, durung minêh ya mamunyi, manyakitin kênêh anak, tuara dadi ajak singid, pêtêng pitu wastannya, mamigênda raga sai.
12. Nawa sanga sampun puput, punika êmbanin sami, ênto payas né utama, apa né sêmangin budi, dumadiné ngalih daar, né tidong bakat kêncanin.
13. Papayasan suba puput, apané buin imbuhin, jêmêt déwa ngalih daar, apang da kapréntah sai, ring panganggo suba aba, nawa songé ya sujati.
14. Ênto suba anggon rurung, pêlapanin mangêntasin, pêrlu apa ngalih sastra, sangkannya suba uningin, sang pindo ya punika, sangkan aksarané sami.
15. Rua binédané kawuwus, rua punika kakalih, binané ya tuah malénan, édannyané têgês paling, sujatiné sané wahya, sarwa sinah maring bumi.
16. Diatmika mangkin kawuwus, diat punika ngaran tindih, mika susabda ngarannya, pagêh maring sabda jati, suka lila muang lêgawa, sabda jati tan pabukti.
17. Dumadak ada nara wruh, masanggamané sujati, sêmaragama pastika, manêrêhang jadma utami, ênto patêmuané kocap, bisa ngrahayuang gumi.
18. Wicaksana tur ya bagus, tinut maring tata krami, dadi ya pakwaning naya, kudiang jani manuutin, darma olasé pastiang, sangkan anaké makrami.
19. Dija alih dija ruruh, mangdénnyané nêmu bêcik, I Madé jujut nunasang, Ida Rêsi manyaurin, busanané sangga laliang, punika pakraman lêwih.
20. Smara-gama pilih luhung, diatmika anggon nulurin, sastra sarodrêsti wastannya, agêman icatur jadmi, nika suklaning utama, asing harêp maputra lêwih.
21. Smara-turida kirang luhung, têgêsnyané kaya iki, yan manrawang ring patêmuan, papak ingêtang gawé pêlih, mamuduh mangutang-ngutang, to madan kardiné pêlih.
22. Gênjar-gênjir mincar-mincur, tuara jênêk nampi munyi, di kéntoné nyén sêlsêlang, awaké tua makardi plih, ênto déwa pêlapanang, tuturé jua sai gulis.
23. Smara-nala né kawuwus, daging nyané kirang bêcik, yan ring awor nyêbêtang anak, sagét nadi putrané pêlih, sakité tan anan lana, cêndêk tuuh sang dumadi.
24. Kagét kuat idup kapungkur, tuyuh wang tuané manjakin, sampé tua kari êmban, liu baliané nambanin, data milara kucapang, mirak nêduh muang mangangkid.
25. Kaping caturnyané kawuwus, sêmara-gana ya nampi, mrêkak culig gênah ngamang, sanggamané yan manadi, anaknyané katularan, dangkal bobab tur mamaling.
26. Ngadu daya dini ditu, ngalingga caya tan mari, bilang têka ngaba hutang, majudian lêmah wêngi, déwéké tua masêlsêlan, mangojahang gêndan widi.
27. Ping panca pidartan ipun, smara-turana né tui, wong wadu tuara suka, yéning paksa ya turonin, baya singsal ya manadiang, asal sida mapikolih.
28. Mani salah wastan ipun, singnya sadia ya manadi, dadi wêka wêtu sangar, édan buta bisul tuli, tuara dadi ya diajar, bêlog sigug punggung bêkis.
29. Yén punika nutug duhur, sang odah kéwêh nandakin, makêruna sarwa bangras, tan papinêh gêmês gati, tuara lêk ring nyama braya, solah laku tan pasiring.
30. Apang da sampé kadurus, éling-éling dén pakéling, anggén tutur tatamian, pisukanin truna truni, bilih bisa manyusupang, nêlêbang ring masanggami.
31. Madé Awas raris matur, boya ké dados tambanin, rêrêhang maring usada, lan balian konténgé malih, ditu laku matulungan, sakité mangda magingsir.
32. Sang sadaka raris mawuwus, nora wiku usada tui, saja sidi matêtamban, manulungin anak urip, né pêjah tan katulungan, macihna mauké sami.
33. Bané tuara bisa tulung, ring anak kanjêkan mati, tulén ia mahalihan, tong tulung ring anak sakit, makéwêhin anak duka, suba lacur buin kaludin.
34. Malih ngon kula pakulun, ngantênang sang duka paling, nyaratang mangalih balian, baléyan konténgé malih, dang guru maninggarang, da ngugu ucapan paling.
35. Kaling paling bisa tuhu, sangar édan ya sawawi, ucapané ngawag-awag, data ucapang nyakitin, ênto kadong têgênanga, umah uug panak mati.
36. Tan wangdé ya sêdih ngunngun, nyêlsêl awak tan pakérti, data-data ya sêlsêlang, pura sanggah ya ambulin, nyama olas kadén bonggan, matuturan kêma mai.
37. Ané ênu tlêb mangugu, édan balian konténg sai, lian désti kocapanga, pisagané nluh manyêtik, tulén mamundatang braya, nyama dadi musuh sêngit.
38. Êngsap duké sané malu, ban tan wruhé tidong gigis, tuara taén nolih awak, kandan awaké tuah têlikin, kalingan déwéké êngsap, sêtata indriané mêntik.
39. Sangkannyané malu ruruh, pang da bênya ngamang sai, wiadin mlajahin aksara, êda malu mangugonin, sangkannyané malu pêdasang, I Madé kêdék ngarikgik.
40. Ida Rêsi malih muwus, êda sangêt cêning ngêsorin, tri wangsa muah catur wangsa, yan tan wruh smara jati, nyato wantah patêmunnya, mangadakang rusak gumi.
41. Yur jagat pandungé liu, ngopêtang sang mawa bumi, wangsa kulit ya adannya, tan wêruh ring wangsa jati, dadi wangsa kapalingan, tong ada gaginan pasti.


Pupuh Ginada

1. I Madé mahatur sêmbah, suéca ratu sané mangkin, lingganin pinunas titiang, titiang tambêt matur puyung, néntên wéntên di daksina, makêdêhin, mangda titiang sahuninga.
2. Wau ratu mawêcana, antuk patêmu sané pêlih, narané di jagat rêko, makadi ida sang wiku, sênggu dalangé kaucap, lintang ririh, putran ida dadosanga.
3. Da Rêsi mula patirtan, dalangé manglukat sai, pujan sênggu dija mênggon, putran ida talêr patuh, ana ring sang catur wangsa, talêr wêgig, inab lali maring wéda.
4. Lali maring kadiatmikan, muah sêmara-gama malih, duaning akéh bêlog bocok, ida rêsi glis masaur, lamun tuara manêtêpang, ring samadi, tong ngamanggêhang kadarman.
5. Cai Madé matur sêmbah, émêng titiang ngamanahin, doning ida sampun kasob, kastawa manados juru, manyapuhang lara roga, manitahin, nganggén toyané mabikas.
6. Ring kumba madaging samsam, bêcik uningé tan sipi, puspa mwarna sampun awor, muncuk dapdap lalang sampun, kabrêsihin tur kalukat, kawédain, maring siwa sênggu dalang.
7. Boyaké sampun raradan, lêtuh narané sami, suatêké matirta rêko, kalukat ring dalang ipun, kalih tirtan ida siwa, miwah malih, antuk toyan sang bujangga.
8. Panyawisé ida pranda, da karing mangugu cêning, kaling pragat suba kawot, adoh ya pacanga luwung, kcap wédané di wahya, buat mênahin, kaling tong ya mabahan.
9. Idêpang suba malukat, ragannyané ya kêtisin, siramang antuk toya, yéh di sangku anggon nuruh, ambilang yéh maring tukad, saja brêsih, kulit ragané di jaba.
10. Ah dura yan ané saja, bayunnyané bisa brêsih, déning tusing ajak ngomong, kujang ngolah dané ditu, mamrêsihin kênêh anak, êda nyadin, saksat kêbo malémpongan.
11. Lamun sênêng kapin têmbang, nyandang ênto gugu cêning, siman jagat to adannya, tulén anggon patakut, I Madé raris mananggal, awotsari, kantun kambang manah titiang.


Pupuh Maskumambang

1. Ida Pranda mawêcana né sujati, déningé kamulan, ênto cêning pikukuhin, ngêmpu ragané sêtata.
2. Sampun tamat dagingnya krangsukang sami, I Madé manyuita, ring linggih ida sang nabi, maring gunung Citrakuta.
3. Kacêrita Ni Luh Lutung néné mangkin, ring jagat Madura, tan mari ya sêdih kingking, katinggalan mémé bapa.
4. Sêdih kangên Ni Luh Lutung padidiyin, éling ring sang sanak, déning tuara ada orti, I Sliksik dija magênah.
5. Pêtêng lêmah manulamé pang kapanggih, tan mari ya uyang, dadi sisia lintang miskin, yéh panoné tan pêgatan.
6. Uduh Madé dija adi néné jani, yan kapo wus pêjah, maninggalin êmbok jani, dong juang kuda apang énggal.
7. Grêbyag-grêbyug jro Lutung sambil ngalimlim, nyén sé kuda olas, widiné jua tuara asih, déwa hantu pada êngsap.
8. Madabdaban ni wanari sané mangkin, jaga ngalêlana, muuatang ya I Sêliksik, magantung ring citéndria.


Pupuh Sinom

1. Ring pancami ya majalan, langkung maring têpi siring, sah saking jagat Madura, gagawané sampun pasti, pamarginé dabdab aris, manyusuk ka gunung-gunung, méh nampi ngadaslêmahang, samiranané ngasirsir, tur makêbyur, mamuat gandaning kumuda.
2. Sampun tatas rahina, umung ya suaraning paksi, minab nyapa sang pêrapta, manyumbungang sarwa sari, Ni Wanari saha aris, maring rana ya manuju, mararyan soring angsoka, kakilit ban gadung mlati, saha ambu, minab mangawé turida.
3. Luh Lutung ya gading nyalang, latinnyané rêngat manis, lalatané inangkêban, rambuté dêmdêm tur wilis, cacingaké ulêm manis, tan mari manudut kayun, nyandang anggon gagitayan, wêtisé mamudak gading, waja jujur, mangasorang caling kidang.
4. Kara mêros naka panjang, susu gêmuh nyotong kuning, dada widang mangurangka, miwah janggané apêkik, tarjané lancêp maingid, ngandapang taji magêrus, lambéné nyalang ngatirah, sing solahang ngawé asri, sêmu rêngut, bisa ngêjohang turida.
5. Rainé mulan purnama, sada lon matrangtang kuning, déning tuara taén nidra, syang latri dané mamargi, warnanên solahé mangkin, rikalannyané lumaku, luir mangêlong ya ping sapta, kaémbonan taru sari, kuning lumlum, luir bulan téjané klamadan.
6. Tan mari manyêlsêl awak, sasambaté ngasih-asih, maidêran maring knana, wéntên taman ya kapanggih, kabinawa antuk bêcik, ring Alpasara kawuwus, tirtannyané ya nirmala, wangunan Dukuh Sudarmi, sarwa harum, maring adri Alpasara.


Pupuh Adri

1. Jro Dukuh sagét jani kacunduk, ring têngah tamané, maring balé singasari, kagyat nulya dané muwus, wêcanané sarwa harum, uli dija déwa prapta, matêlasan nyusup gunung, tuara ada mangiringang, Luh Lutung raris manyêmbah.
2. Titiang nista katindihan lacur, ring jagat Madurané, kadang braya tuara sudi, mémé bapa sampun lampus, titiang néwék wantah kantun, wéntên prênah arin titiang, I Sêliksik né kawuwus, sampun minggat duk jajaka, sampun wéntên solas têmuan.
3. Sasanak titiang sinunggal kantun, kapo dija nggoné, kija rêrêh titiang mangkin, mésêm I Dukuh sumaur, ah ah déwa sang ahayu, dudu déwa to sasanak, lawa tonu né idup, pang ada ajak marêbat, marêbut mangalih daar.
4. Narané sami kapastu dumun, diwau mijilé, ring bapa ibuné nguni, ngarêbutin sarwa busuk, suargan sawané kajujur, to maadan sarwa baksa, krana arang pada patuh, nyama wahya to adannya, apang ada ajak mrêbat.
5. Kêma mai tusing taén turut, yadin dipulêsé, tusing taén ya marêngin, krana lasya mangalalu, ninggal cêning uling dangu, ditu trangan kapin lêmah, pinêh déwa apang tuhu, ané jati madan nyama, tusing taén bisa bêlas.
6. Anak trêsna tuah mula satuuk, ngêmpu uling tondén, kapungkur sampé ya mati, tuara tuna pacang tinut, to déwa nyamané tuhu, ngêmban ragané sêtata, Ni Luh Lutung awot santun, nunaské titiang pidarta, mangda titiang sahuninga.
7. Dukuh Sudarmi malih mawuwus, né déwa sémbéné, waspadayang apang pasti, Jro Lutung dugi manurut, kancan dané ada ditu, kangin kawuh kêlod kaja, I Dukuh malih manutur, antos suba sanak i déwa, sané nyandang kasumayang.
8. Sané ngêmpu cêning uling dumun, ngalilit awaké, ngolahang ngajak kêma mai, Brahma Wisnu wastan ipun, Maha dewa buin aukud, pangêmpuné sané di awak, dadi gêring patikacuh, yén sungsung manadia tamba, manadi Déwa Kala ya.
9. Ya mangoda ragané satuuk, matakut awaké, nanging ada lébih lêwih, mêngku bumi dadi ratu, patirtan jagaté ditu, Luh Lutung raris manunas, I Dukuh asung manêrus, garudané déwa aba, pang cêning tatas mawruha.


Pupuh Magatruh

1. Tur sawéga kaunggahin paksin ipun, nulia mabur garuda putih, ring ambara nrawang sampun, catur lawangé kapanggih, irêng abang kuning puto.
2. Ditu dané Luh Lutung nêmu kulangun, siangé nora ana latri, saja mungmung manggih ipun, cakrawaka jua mamunyi, trang lor wétan kidul kulon.
3. Warna sanga kantênang sami puput, madiannyané manyundarin, mangawêtuang cahyané liu, jatinnyané catur sami, katingalan tur ngaléncok.
4. Luih nyumpna rasannyané Ni Luh Lutung, kandap dané sampun méling, kantun maring jêng I Dukuh, grudané tan ana kari, Ni Wanari raris bêngong.
5. Manyalémpoh raris dané ngêlut suku, nunasang ring jêng Sudarmi, durung pisan titiang wêruh, pidartannyané maka sami, nampi I Dukuh mabaos.
6. Wit irika sangkannyané ngalih kawruh, patirtané ané jati, tan ana wong pacang purun, maninggarang pawisik, déning ya kalintang kawot.
7. Sané nyandang sêbah suhun siang dalu, sad rasané sujati, patirtané sané patut, uli idup sampé mati, yan suba wruh maring sor.
8. Ngulangunin siang dalu sunaran ipun, asta brata ditu ngêmit, dalang wayang kantên ditu, ênto krana ngulangunin, suarané tétéh tur alon.
9. Jro dalang sêtata dané sêdêk ditu, tuara kêna ya tingalin, duaning kalingan lampu, saking pungkur awas lingling, apang bêna bisa nonton.
10. Pangabihé samar saru pada ditu, warapsari pitung siki, saking Suniantara nurun, sang diah ayu luih asêpi, luir madu drawa wus awor.


Pupuh Dangdang

1. I Dukuh tui mapitutur malih, uduh déwa, sang ayu mahotama, anak istri wigunané, apang sêtata né patut, tinut maring tata krami, da dulêg maring sasama, ya ta ring luir idup, tuah sang prabu ngawêtuang, tong élingang, anak luh nora né sami, sang prabu mawak lanang.
2. Duh sira kania ayu linêwih, Wanari jatia, têrêhing wanara, diapin manjakin lakiné, marabi maring wang bagus, da nglancangin harêp laki, tangar déwa ya sêtata, pati brata ya satuuk, yadin ngiring ring pamrêman, manragianang, pangan kinumé sasai, êda ké sampé uduha.
3. Dangdang lara gênding-gênding, sai-sai, di pêdêman déwa, ilutung to wruh adané, duaning cêning jati masaur, mêngêh sasimbing ring bumi, dadi pêrta darsana, titi nyandang tinut, solahé ring jana loka, tuah têtêpang, pacang turuna ring wong istri, asing ngawé nama mêlah.
4. Ni Wanari kênying nyaurin, saling solah, sané tui mêlah, Ida Sudarmi ujaré, suud cêning manlutung, lutung têgêsnyané mongsil, rusuh rusit sêtata, lan sasanané bingung, tuah ada né upama, pirêng déwa, sasimbingé sané pasti, sang wiku kéh manêmu duka.
5. Ngamalihin dané Ni Wanari, tatan wanêh, titiang miragi déwa, têlasang suara tuturé, marginé nora patut, mangda sampun iwang margi, titiang kania kamuda, sinah salah pangguh, slawasé pacang mamarga, saha nyênyêr, Dukuh Sudarmi nyaurin, gumanti kapidarta.


Pupuh Ginanti

1. Solah lutung dahat rusuh, nyêrêng mêka salah dalih, lawat gêlahé kadénang, léak lua ngajakin kasih, mara pahêk ukuh diman, cunguhné makêpug ngêling.
2. Aduh-aduh ya jro lutung, sakitnyané tidong gigis, dikéntoné nyén sêlsêlang, tuah déwéké bingung paling, upami mêtékin bintang, tondén dasa suba paling.
3. Jadmané akéhan bingung, pakardiné sumbah sai, anak buduh to adana, kadéwan-déwan apaling, ngulah turut suryak-suryak, tuara nyak têgês minêhin,
4. Antiang tingkah anak têdun, ilutung ya jêjêh gati, kadéna saja krangsukan, tana wêruh kablog-blogin, tundéna nyumbah ya nyumbah, tuara nyak ngajinin diri.
5. Smalih pangkah jêro lutung, ngaku bisa ngêjuk angin, mangorahang bisa nêrang, mangujanang buka widi, kapah-kapah dadi baléan, ngaku bisa nundung gêring.
6. Wiadin ngalih nyama catur, irêng abang kuning putih, aluh-aluh alih susah, kêma mai mapulilit, glahé jumah alih luuas, kadén dini ditu ngranjing.
7. Liunan kabatêk ban bingung, gugon tuwon katindihin, tanah gunung gugu têngêt, taru agung katakutin, sanggah méru candi pura, sami tuah pakardin jadmi.
8. Ban bingungé ya kadurus, data angkêr bakat adanin, sêma pangkung watu-watua, pamali buta léak malih, kadén saja buka kénto, jadmané sami ngadanin.
9. Sarêng sami ajak buduh, sané nguduh tan uningn, sarêng sami ajak bobab, ban suarané tan pabukti, ban tuara tau hitungan, kêlod kaja kawuh kangin.
10. Ni Wanari kêdék ngukguk, ring anaké uyang paling, déning paling masasumbar, ngaku dwêg ngêningang diri, bangkéné mangucap ngawag, lêtêhé ditu maciri.
11. Dadi kangên Jêro Lutung, bangké ngucap bisa nyacadin, katah mapi-napi bisa, daging lontar kagugonin, bisan awaké ngucapang, kadén saja dadi tusing.
12. Bêngong gawok ya Jro Lutung, mangantênang solah jadmi, kéné kéto dadi dangan, matindakan sai-sai, saja tuah ya sasolahan, wikan anaké ngardinin.
13. Dadianya inguh Jêro Lutung, mirêngang gêntané nguci, ngéyor wédané kauncar, pupuh têmbang suba pangid, pêrluné mangalih daar, sami lén mangêlakonin.
14. Suba ngadén awaké wêruh, sané wêruh tan uningin, ngugu ditu tuara ada, ada dini kadén tusing, suba glah alih takonang, papak anaké buin gulis.
15. Suba nakil masih sêduk, takilané têgên sai, yadin tolih busan-busan, kadén saja bisa nolih, sêngguhang nyak magagahan, né ngênah kadénang ilid.
16. Ané pahêk alih ruruh, Jro Gêdé tundén ngitungin, laguté bisa ngêpah, kadén bisa mituturin, cunguh aba buin takonang, ilutung ya kêdék ngikgik.
17. Ah ah ah ah uh uh uh uh ,ih ih ih ih basangé sakit, né sukla kadén surudan, dija ngalih toya hêning, jawat mangilêhin jagat, tulén matuyuhin diri.
18. Luh Lutung jani makidung, di pêdêman gulakgulik, ngawilangin daging jagat, tanah langit apah trini, daging akasa punika, surya sasih lan lintang tri.
19. Tuah tatiga daging ipun, yadin maring awiat malih, ambun angin muang ujan, yan ring pratiwiné malih, mataluh mêntik muang lêkad, punika ngaran trinadi.
20. Manadiang sadaging ipun, napi luir ana ring bumi, ngamrêtanin watêk mangkihan, sêlid sanja siang latri, katragyanang catur jadma, ênto jatiné trinadi.
21. Tri gunan ipun kawuwus, ring daging pasaré malih, lêbêng matah kalih nasak, anggona nukarin pipis, ênto suba pala guna, dadi arta sami mamrih.
22. Wéntên lian malih kawuwus, sampun tinggar maring bumi, trikaya têri wastannya, api yéh katiga angin, duaning tusing kuangan apa, tri buana kakodag sami.
23. Tri murtiné jani kawuwus, sami wantah kagênahin, pêtêng lêmah sandi-kala, déwa kala muang pêrani, yan ana ring catur jadma, mawasta ya tiga sakti.
24. Iswara lan Brahma Wisnu, yén suba mangidêr diri, ênto madan tatamian, dadi bêkêl ya dumadi, nyandang buatang apang tawang, malajahin ngamong diri.
25. Bayu sabda hidêp iku, ênto takonin sasai, kénkén jani ban nakonang, asing takonin majinjin, né matakon tuara bisa, né takonin lêngêh nyawutin.
26. I Lutung nêngil manutur, angob gati mangênêhin, asing jêmak pada lêpas, tusing tau malu kuri, isin têluné ngulubang, têlu rumpuhé mamurti.
27. Ada buin Siwa têlu, êncén né nyandang astiti, dum pilah ané tatiga, dagingnyané Siwa smêrti, alih to ring Ludra tatua, ring Buda smêrtiné malih.
28. Nista madia utama ipun, pidagingnyané sujati, awas déwa kéto awas, lamun jati mlajahang diri, malih wéntên ring upama, Satrya Wésya Brahmana tui.
29. Jro Dukuh têgês manutur, êda gamba êda gunjih, salah dalihé doyanan, yan malajah tan panabi, kadurus bakat rangsukang, sêngka déwa manyadsadin.
30. Siwa nista wastanipun, banman tuara sai-sai, kalingké mata kidêmang, sasohan mapi uning, kagunan matané dadua, sama têkén matan tiying.
31. Yéning ênto kadong gugu, adoh pacang mapikolih, doning sinah awag-awagan, maminêhin tan pasaksi, mangugu kêcap ring lontar, mula ya pakardin jadmi.
32. Agaman Wésya puniku, anak nista ya sujati, dagingnyané sané madia, agaman Satryané jati, tuah Ludra tatua punika, mênék tuun masih dadi.
33. Laksanané tan pahitung, nyabran dina nyumbah Widi, tuara êngsap ring gagaman, manyungkêmin ada dini, wiadin céda tuara jêngah, ajum-ajum tuara pêdih.
34. Tui né pingit tan kagugu, mula sasanan Satrya jati, sêbêt kêndêl tuara ada, lungsuran ya masih suci, déning bangké maciplakan, bané maksa bangké sai.
35. Yéning Siwa mula ngugu, makêjang kucapang pingit, mabrata suba sêtata, tulén ya mangênta diri, déwéké sai olahang, pradéné ya nyuun pêngit.
36. Tuah mula Ludrané ngamung, bahané ya suba suci, wiadin abot masih dangan, papinêhé suba pasti, tau têkén pican Déwa, bisa nunas kapin Widi.
37. Luh Lutung ya jani bangun, bungkut kêdék mangarikgik, sing liatin makêjang tawang, samar-samar saru sami, salah bênêh suba ada, nanging sêngka buin abêdik.
38. Jro Lutung ditu magrêbyug, masriyêp lantas mangipi, buka ada mituduhang, nyontol bangun tur manangkil, kênêhnyané mangêmbara, tau ring rasaning pingit.
39. Buda smêrtiné kawuwwus, I Dukuh raris nyaurin, ênto déwa jalan moksah, sama têkén Sunia smêrti, déning ênto né utama, gaman sang Brahmana jati.
40. Narané pada nu inguh, tuara ngingêtin malu kuri, ngagêm gama pada gawang, énggalan marêkak culig, ajum masombong-sombongan, uyut mangêmpêngin kuping.
41. Luh Lutung nimbang gumi tatlu, sané patut pacang gênahin, maring sang mraga utama, ring Brahma Wésya Satrya gusti, ring Buda Ludra mwang Siwa, Luh Wanari apang uning.
42. Sami nyandang sêmbah suhun, né tatiga bagi-bagi, déning tong dadi bêlasang, di ragané jua matindih, kulit daging kalih tulang, to bêkêl malu dumadi.
43. Wésyané unyayang malu, ka jêron Satryané sai, saking patut manandanang, apang sidan mapikolih, talin kawungé têkêkang, momoné sai kidkidin.
44. Singnya bagia bisa to patuh, lantas bênya luas malali, ka sawahé maglindêngan, masanjata pamunuhin, gunung sariné ya ungsiang, Brahma wangsaja ditu panggih.
45. Jro Dukuh nêgêsang pitutur, yatna cning mangamong diri, cêning dadi kula wangsaja, dadi wang putusing budi, malaksana apanga tatas, dadi darsana ring gumi.
46. Solahé sai masuluh, tindaké malih tundukin, palit palêté ingêtang, lakuné mawak lalaki, saduné dadi usada, ênto mawak wangsa jati.
47. Ah Luh Lutung to inguh, ngantênang wang salah tampi, tana wênang nyéda timpal, diapin wangsa jaba tui, bisa nyurupang Siwa tiga, to madan putusing budi.
48. Tri wangsané masih patuh, kulit mata cunguh kuping, wangsané dija magênah, tuara ada anak manggih, dongké wangsa sasawangan, yén tong tau né sujati.
49. Tong saja ya ané tuhu, wangsa kulit to adanin, kudu-kudu mahan tata, nêmu tatu sai-sai, duaning tuhu sing taén sida, marisuda sada sidi.
50. Suda sidi trus pang rungu, yén tau ngawilang diri, solah bêlog papolosan, tuara ngugu satua mirib, kancan tutur kalêpasang, ngamong raga tuara imbih.
51. I Dukuh alon amuus, puput bapa mituturin, kêma cêning mamurwa, ring Citrakutané ungsi, pangguh samêton i dewa, Madé Awas sampun kastawi.
52. Ni Wanari pamit sampun, wus manyumbah trus mamargi, mamurwa dané lumampah, pamarginé sada aris, éling dané ring kalingan, panyusup tan ana éling.
53. Luh Lutung manyusup gunung, minêh awak padidiyin, mula lêkad padidian, mati idup padidiin, yadin nêmu suka duka, nyén buin anaké takonin.
54. Saja tuah bêkêlé idup, suka duka lara pati, siang latri pacang têmokang, tuah kéto bêkêlé urip, di sakité tlas pahitungan, sajawining nunggu pati.
55. Rênannyané Ni Luh Lutung, di marginé gêndang-gênding, sêtata maminêh awak, yén pêpanan lêngêh nampi, jawat takonang tuara tawang, né takonin tuara uning.
56. Ring madianing madia ditu, margi rêpêt tan sinipi, kilak-kiluk sêngka-sêngka, masusupan ring wanadri, masih dané manyaratang, ngucung-ngucung tan panolih.


Pupuh Pucung

1. Sampun rauh, ring Citrakuta ditu, kacunduk mêng-amêngan, krura maka catur sami, sami luh luh, lanang-lanang ya makêjang.
2. Lawang ipun, catur ya kuwéh ipun, né nunggu ring lawang, rupa buta maka sami, né manunggu, lawangnyané pilih jaba.
3. Nyai ayu, mangucap sêmu aguyu, adi adi pada, bungkahin êmbok ngaranjing, upah ipun, ada tuah né dakin lima.
4. Ya pagrukguk, sahasa sami ngalungsur, mamungkahin lawang, Ni Wanari raris ngranjing, tur kapangguh, lawangé malih apanta.
5. Pakmit ipun, gandarwané pada ditu, Ni Wanari ngucap, ampakin lawangé adi, nah né sangu, sarwa sari muang gagandan.
6. Sampun manrus, mangranjing ya Ni Luh Lutung, mangguh lawang ping tiga, sasocané êmas manik, né ngmit ditu, jangkêp sananing sanjata.
7. Sami kumpul, nawa sanga sami kumpul, têka nagih upah, sang rauh asung nglugrain, sarwa sangu, tangan puyung magêmêlan.
8. Sami asung, déwata sanga puniku, sahasa pranamia, luirnyané pada mabakti, manyarundup, sarêng sami mangiringang.
9. Ngusud-usud, mangiringang kayêh ditu, ring toyané mwarna, ping sanga kagênti-gênti, sampun puput, raris dané ngapuriang.
10. Nulya mangguh, duara êmas êndih murub, panca rêsi mangêbag, midêr-idêr antuk gêni, cakra ngalinus, naga pasa sami ngakak.
11. Ni Luh Lutung, srênggara dané mawuus, bungkahin lawangan, panca rêsi managingin, upah ipun, sarwa wéda pangastawa.
12. Sami asung, maniman mangukut-ukut, sahasa nandanang, manyiramin sanjiwani, tur kasêpuh, ana ring talaga noja.
13. Sampun puput, sang rêsi katinggal sampun, tan kocap ring marga, I Madé wus mamêndakin, tur smu guyu, angton ayu wau prapta.
14. Rênan ipun, sang lakih ya sami sungsut, ngucapang suka duka, wiadin pêjah ibu aji, munyi alus, Ni Wanari ngajak budal.
15. Madé bagus, manyawis munyiné alus, ngiring mapinunas, jaga pamit ring jêng nabi, sang rua sampun, mangêlut jêng panabéan.
16. Singgih ratu, titiang jaga mamuhun, rakan titiang mamuatang, Ni Wanari niki prapti, ngajak mantuk, maring Madura nêgara.
17. Duaning lampus, mémé bapan titiang tuhu, Pranda mangandika, durus mantuk cêning kalih, pang rahayu, ana ring Madura désa.
18. Nulia asung, Rêsi Sidi ring anung, maduluran wéda, né sidi mapasupati, wus karangsuk, sang kalih raris majalan.
19. Huus mêtu, pamarginé sada alus, tan crita di jalan, kawuusan sampun prapti, rua puniku, ana ring Madura désa.
20. Sami rauh, kadang brayannya paclubcub, manêtêsang orta, mararapan rauh sami, sarwa harum, gumantiang mapidarta.


Pupuh Ginanti

1. Luh Lutung raris mawuus, adi Madé néné jani, duaning adi mapaguruan, ring ida sadaka sidi, isêng anggon cacangkriman, I Madé raris ngaturin.
2. Nuju karurungé nganggur, kagét ada mangarahin, néné jani pacang luuas, tong dadi pacang piwalin, turah jani cara Jawa, apang majalan prajani.
3. Tur majalan katêlanjur, subané joh mara éling, takilané nu di jumah, nyén ja tundén ngalipêtin, wiréh awak padidian, nyén ditu pacang tagihin.
4. Kadurus basamgé sêduk, nyêlsêl awak sambil sêdih, nyénsih anaké sêlsêlang, awak mula tan pakérti, éling ring gêlahé jumah,ênto krana pêtêng paling.
5. Majalan ya pati êntul, kagét ada manakonin, anak cêrik lintang tuua, ditu kéwêh manyahutin, kénkén jani ban ngorahang, tan wêruh né pacang ungsi.
6. Ênto upah dêmên kajum, awak tiwas ngaku sugih, bané liu ngêlah jinah, kadén to kasugihan luih, né jati madan kasukan, tuara kêna juang maling.
7. Nanging gênahnyané kéwuh, arang mênusa né uning, anak mêngkêb suba ngênah, ané puyung kadén misi, duaning ingêt ring kasugian, kadén dadi aba mati.
8. Dadi matidong Jro Lutung, tidong gêlah dadi angkênin, né jati madan kamoksan, ênto nyandang aba mulih, yén kasukané di pada, artané malu artinin.
9. Krana kéwêh nglah pipis liu, dipulêsé tuara éling, tuara buung juang anak, yén mangêmban kasugian luih, saja gampangnya kalintang, bané sêkil tidong gigis.
10. Kliput ban tuturé liu, jatinnyané mamruk takil, êngkang tong ada isinnya, krtug mamunyi kaplaibin, masaké ya bisa nadah, ênu joh bakat tadahin.
11. Angkab-angkab sampi ngipuh, masaké pacang nyénggotin, awaké tunayan daya, énggalan jêjêh mangêling, mlaib mangalih alingan, mênék di kayuné ganjih.
12. Mara mênék kayuné hêlung, magrêbyug ya tulus bêngil, tuuah déwék kuangan priksa, tuara bisa mamêdasin, sanjatané malu gêlarang, tangkisin ya antuk aksi.
13. Ditu ngrakak Madé Wungu, ngêdékin anaké bêngil, dongké malu pêlapanang, tondén ujan ya payungin, pang bênya tuara ujanan, auaké tuah né ajinin.
14. Ngêntap tukad pang da bêlus, satondéné jua plapanin, kambêné malu cingcingang, kéto bahan makardinin, dibêlusé mara cingcingang, nyén kadén pacang ambulin.
15. Barang mahêl tuara itung, dadi ya tuara ajinin, dadi to anggon kamulan, kasandayang kêma mai, tong dadi têbus ban slaka, apa anggon manêbusin.
16. Bêkêl samas angon nêbus, bênang anggon manalinin, ênto bêkêl tusing têlah, né bêkêlang kêma mai, duaning ênto paling mêlah, apan ênto talin gumi.
17. Saja tali paling kukuh, aba mlayar kêma mai, wiadin ngalih gumi Mekah, ngangkêp sgara tan patêpi, jaga mamuatang pêngajian, nungkap sgara pitung lapis.
18. Gumi Rumé marga alus, gumi Lêngka manasarin, ring tanah Hinduné buatang, duaning ênto nyandang puji, mangdé mangguh kasuniatan, ênto tanah paling suci.
19. Pabrêsihan pinih luhung, kahêban ban kayu tangi, ngaran taman Cakra Kêmbang, pasiraman Sang hyang Ratih,lan Ida Sang Hyang Smara, tirtannyané lintang suci.
20. Warna sanga toyanipun, midêr-idêr sarwa sari, rabunnya madaging kêmbang, sanga kumudané sami, kuning putih irêng abang, dadu jingga biru malih.
21. Muang kuranta warnanipun, manca warna né asiki, mahidêr sarwa sanjata, nagapasa pajêngit, lawangnyané pitung panta, kailêhin wisa gêni.
22. Tanggun lancingé puniku, sané patut anggon ngunci, wédané ditu uncarang, né madan Om kara jati, tuah ênto paling utama, suarané nglêganin ati.
23. Dija alih dija ruruh, yén cacak sagumi-gumi,Jawa Bali Slam Bêlanda, miwah maring Cina malih, ring langit tanah ambara, akéto tuara kapanggih.
24. Ikéto masih tong têpuk, Luh Lutung nundén mangalih, maring gumi Saptaraga, déning ditu nabiné luih, Bagawan Manu manusa, déning ida suryan gumi.
25. Saking ditu wiwitan ipun, Panca Pêndawané nguni, antos suba loka lima, talin gumi sampé jani, miturut ring têtanggalan, sasih kapaté têmonin.
26. Ênto marga paling alus, arang tuah anaké uning, tali wangkéné majalan, ngalih amah lêmah wêngi, sai-sai patêmuang, sang hyang Ekajalarêsi.
27. Buin sêngka pikolih ipun, sêtata ya nêmu sakit, nêmu sakit né malwang, triwara tambané jati, yan tong bisa manyurupang, catur warané sami.
28. Sêtata ya antos ditu, dadauhné apang ngatih, uling suba tuara tawang, né nawuhin sai-sai, né êntasin tuara tawang, ané mani tan uningin.
29. Nika ciri nora wêruh, matané matlabang sai, sajawaning linggih ida, dé sang prabu Arimurti, mula catur parab ida, sami pada lêwih-lêwih.
30. Sang Arimurti puniku, satondéné ida uning, trus pangrênga bétél tingal, né madan têrlik sujati, Padmanabané ucapang, mangamêlang pancêr gumi.
31. Dénira wênang anggaduh, padma wija sané lêwih, uriping daginging loka, taru-taru rumput sami, sakuubaning akasa, sa kasangganing pratiwi.
32. Nama Janardana iku, stata ida ngamrêtanin, miwah boga sabusana, natan pêgat saban hari, asing katibaning warsa, ngliahin jagaté sami.
33. Réh mula titising Wisnu, mraga mrêta kêma mai, mamanjak maring mênusa, anggon nyakan manjus sai, wiadin makarya di sawah, masih ida né mêtêngin.
34. Mula pakardin sang wiku, tuara nyandang buin wédanin, banyu yéh tuah masih toya, wiadin tirta kaadanin, jatinnyané masih toya, bisa awaké ngadanin.
35. Né panjusin masih ipun, ipun panjusin sasai, dadi liu ban ngorahang, ganti wadah apang imbih, né jati maadan tirta, arang pisan anak uning.
36. Dija jani pacang ruruh, né madan tirta sujati, yadiapin ring danun toya, mina nguyuh angisingin, masih ênu kalêtuhan, nora ada tirta suci.
37. Norana tuah suklan ipun, jawin ida pranda sidi, né ngamêl tirta punika, sêlid sanja siang latri, ditu laku mapinunas, sané nunas kalugrain.
38. Wit ida lugra satuuk, tondén tunas kalugrahin, tan pêgat mangoncar wéda, tuara uduh suba nglining, suaran gênta kumarêmpyang, tuara dingêh ya mamunyi.
39. Né dingêh mamunyi ditu, ané ningêh ya mamunyi, kénkén jani ban ningêhang, tong dadi dingêh ban kuping, kuping bolong madingêhang, salang séléng sai-sai.
40. I Madé nyawis Luh Lutung, yén ya suba dingêh munyi, suarané tétéh trang pisan, tuara kulub nyang agigis, nika jatining utama, sané nyandang ya pisinggih.
41. Ya mawak tamba satuuk, mangébêkin loka sami, wang pada pinaka wayang, kasolahang lêmah wêngi, bisa éling bisa lupa, bangké ngigêl sai-sai.
42. Tan ana wang sané wêruh, yén nu ngamong alang-éling, Ni Wanari raris nanggal, kocap wiku sané uning, baléan usadané kocap, bisa manguripin jadmi.
43. Madé Awas ya masaur, da jua êmbok mangugonin, ênto wang mangapus raga, ngaku-aku déwék uning, anggona mangêndog anak, pang kagugu ngalih pipis.
44. Sangkan tuara ada wiku, alihang usada malih, saja sidi matatamban, manulungin anak urip, né pêjah tan katulungan, macihna mawuké sami.
45. Apa krana tuara tulung, anaké kanjêkan mati, tuléné ya maalihan, tong tulung ring anak sakit, makéwêhin anak duka, suba lacur buin êludin.
46. Buina ngon êmbok ngarungu, ngantênang sang duka paling, nyaratang ngalih baléan, balian konténgé kapuji, ênto madan gugon tuwon, nu ngugu ucapan paling.
47. Kalingké paling bisa tuhu, sangar édan ya sawawi, ucapané ngawag-awag, data ucapang nyakitin, dadi to bakat têgênang, umah uug panak mati.
48. Tulus bênya sêdih ngunngun, nyêlsêl awak tan pakérti, data papak ya sêlsêlang, pura sanggah ya ambulin, nyama olas kadén bonggan, matuturan kêma mai.
49. Ênu têlêb ya mangugu, édan balian konténgé sai, léyak désti kocapanga, pisagané nluh manyêtik, tulén mamundatang braya, nyama dadi musuh sêngit.
50. Buin ada sangêt ngugu, ring usadané pangid, mantrané ngalup kabuatang, pasikêpan panulak désti, rarajahan suba krura, raréné ya kagantungin.
51. Ada buin dêmên nyabuk, kocap têguh kagêguanin, né marajah mrupa éndah, ata bungsêl miwah manik, pipis arjunané buatang, gégérang masuaka luih.
52. Madé Wungu mangarukguk, kéné tuturané tui, anggon nglakang wang gêtap, apang ada katindihin, bakat uduh tundén luuas, ênto anggon mabongohin.
53. Sabuk pangégér kawuus, masih patuh êmbok sami, sané kimud malaksana, ênto anggon ngagalakin, asambawa ya nulung wang, kalingké ya barang mati.
54. Jadma sami mula bagus, pakakasé manumadi, sabda hidêp muang angkihan, apa né buin imbuhin, yéning tunain ia cacad, lêbihin cacadan malih.
55. Pakwaning naya pilih luung, kris babaru ênto adanin, shananing kéwêh ya dangan, né lian tan ana lêwih, émêng titiang mangantênang, indayang mbok mangaturin.
56. Jawa Bali wantah patuh, Buda smêrti kasungkêmin, kandan Islamé punika, kocapanga nyungsung Nabi-Mohamad dikabat Allah,sané nyungsung Haji suci.
57. Malayar kalapu-lapu, mamuatang mangalih suci, ka gumi Médinah Mêkah, trus sampé ka Jêbêlsuhuri, dongké mamuatang utama, mabakti ring kubur Nabi.
58. Luh Lutung mésêm amuus, uduh tui kéné adi, êmbok té jani nuturang, pang da Madé klêngêr paling, maminêhin ortan anak, nguluk-uluk sang nyak nyadin.
59. Madé Wungu malih matur, bédan ipun sapunapi, nara magama Muhamad, miwah sané lian agami, Ni Wanari mangandika, nika sampun mabukti.
60. Mungguh tata solah ipun, wus sinah saking panganggi, Arab agama Muhamad, agama Isa Walandi, Cina agama Brahala, Jawa Bali gama Budi.
61. Mênusa akéh ya bingung, maring wangsiting Hyang Widi, kimon mujaring agama, mujaring gama tumbak kris, dadi gamané karusak, katungkul ngasubang wêsi.
62. Kadénanga bênêr puniku, ngancan tipis né ngaguanin, lali ring Ida Pangéran, amaro karsaning budi, kêna upayaning rupa, barang mati kagaguanin.
63. Agama Bali tumurun, agamané Buda budi, migumang gama wit patpat, laksanané ring Hyang Widi, Jawa Islam gama Trékat, maniru gama Arabi.
64. Têgêsé Tarékat iku, tui manarik hasil-hasil, têgêsé agama Arab, ngarab arab ngirib irib, êncén bênêh êncén iwang, mrêbut pêta dêmên ngumik.
65. Yén wus rusak agaman ipun, krusakané tong kapanggih, tui rusak pangartyannya, liunan gugu masalin sai, né jati tlêbang di manah, ring panganggo ya maciri.
66. Ring lawangan suargan ipun, wétên ciri suaran tulis, ya ilah alah ilalah, Muhamad rasul alahi, sapunika pitêgêsnya, agama Muhamad Nabi.
67. Têgês saja suaran ipun, isiné ada di bibih, dêmên atiné nuturang, mêtu ring tutuk ijadmi, ênto lawang tuah warêgang, rurungané ngalih bukti.
68. Yén lianan totosing rasul, lawang suarga sing mamunyi, sênêng ngojah rarambangan, makrana té jé agami, maring lawang suwargannya, ngajumang tulis sêndiri.
69. Miturut agaman ipun, mêtuné dangan dibibih, Bali Jawa Déwa Btara, Isa roh alah Walandi, Cina agama Brahala, nika tuah pékong pinuji.
70. Têgês miturut duhur ipun, agama miturut luhuri, nadian gundul nganggon surban, yén suarayang tong mamunyi, mamuja ya saking harsa, dudu umat rasul nabi.
71. Sukat jani êmbok bingung, ngêton parupayan jênis, jadma istri nganggo mangkana, pangakuné Haji istri, ngarurungang ngwangun tawah, ngajak sangsara ngadu wadi.
72. Agêbog suargané kakung, klambi jubah kalung tasbih, milêh ngaba mata gêlap, kocap luhuring awidi, nêtêpang siman kagungan, nto sima panganggo muani.
73. Jawi Bali sané tuhu, panganggo lami tuah kélingin, yéning nganggo cara Arab, dudu tata Jawa Bali, punika tata silihan, matêngkuluk nganggo ngarbi.
74. Méwêh yan dêsêk puniku, ring nara né nguda budi, Jawa Bali nganggo Wlanda, punika talêr utami, laksana ptêng dadi têrang, manut agêming narpati.
75. Mênusa kang sangêt bingung, manglah slaka siu ringgit, aba luas nuku suarga, maring Mêkah munggah haji, sangu panauré kontan, suargané tampi mani.
76. Mulih suarga ko yén lampus, ênto jadma tan pabudi, yén cidra nagih ring sira, jati tangan nora nampi, ring widiné mutang ala, uh kapok lamun pinêhin.
77. Madé Awas malih matur, tuturé Muhamad murid, mitutur daging kitabnya, né saking Arab nagari, yén narané wus mangrasa, kanat alah Mêkah nagari.
78. Sirna dosané kang sampun, yéning pêjah munggah suargi, Ni Wanari ya mananggal, nika jadma papinêh cêrik, batuné cén adi ada, mangicalang dosan jadmi.
79. Ênto mênusa mata pitu, tong nganggo mata sasiki, matané sanga kalingan, minab séro maningalin, samar ya kalingan padang, kasasar ya nyêmbah suci.
80. Dadi jadma kirang tutur, anyud ring rêmbaging santri, kocapang dosané têlas, tirta tarékat suci hning, anggéna nyiramang jadma, jaba jro kocap ya brêsih.
81. Mênusa né sampun lampus, nora uning munggah suargi, mênusa né kari gsang, nora harsa munggah suargi, nangingké maka suargannya, munggah ucapan maurip.
82. Kêbo sampi jaran wêdus, suargané ya katêgakin, ngamah ngundap sambil ngigal, yén i mênusa wus ngêrti, suargané sané kagêga, né suci padangé brêsih.
83. Yén mênusa suba tuhu, nora muatang munggah suargi, boga sadrasané mulya, punika sané ulati, kalêm ring samaning jadma,sok da magawé makuli.
84. Buina namané kasumbung, kaucap prayogya tinggi, manah lêga daar utama, ngalêganin kadi nguni, kadi duké jagat sama, noranaké yuh prihatin.
85. Mênusa nora dué papusuh, mudi kiring sawêngi, maring widi mutang ala, mapinunas mangda suargi, apang kasub kaucapang, dadi agung kucap gumi.
86. Glahé jumah joh ruruh, sampé liu ngutang pipis, ka Mêkah mli rurung suarga, Nabi aba luuas alih, Bali Jawa masih ada, né madan Muhamad Nabi.
87. Dagingnya agama tuhu, jatinnya wantah sawiji, kéwala da adi nyacad, apang da kasipat widi, sêngguhang apa tuah saja, bisan awaké ngadanin.
88. I Madé Wungu masaur, sami uning mbok nyaurin, Ni Wanari raris nanggal, adi téjaning urip, I Madé masaur bangras, pamatangé madurgami.


Pupuh Durma

1. Suba nunggal déwané manadi atma, apa né buin rasanin, japa mantra hilang, puja sruti muang wéda, diana lawan samagi, tong ada gawénnya, suba maraga Hyang widi.
2. Duaning liu tuturétong ada gunannya, panyawisné Wanari, jani tuah cihnayang, né jati mahotama, kamoksané pang maciri, apang pasaja, pragiwaka tau gumi.
3. Madé Awas raris dané manyihnayang, mangincêp lapa sidi, mangalêpas raga, Ni Wanari ngawasang, tatingkahnyané sami, ninggalang pranawa, yadin pralina margi.
4. Sandangannyané karuntuhang samian, ya nawa sanga sami, ragané ngaligas, pramana das matinggal, Ni Wanari ngaling aris, ah uh ah salah, uduh tuyuh Made Tangi.
5. Sabdannyané Ni Wanari dadi goda, têngkêjut Madé Tangi, katut busanannya, ngadêg dané atanya, êncén kirang miwah pêlih, êmbok ninggarang, yaning êmbok jati ririh.
6. Duaning tuyuh tur sué adi manglêpas, kéwêh mbok ngantênin, tondén madan pragat, nu adi nyandang mlajah, I Madé raris nyaurin, êmbok té nyihnayang, Ni Wanari têlas ngiring.
7. Magrêbyug moksah atmané ring tahulan, manuut sêlaning bukit, marga sasunutan, murwa tanana simpang, manuut sêlané mipit, tan critaning awan, ring Smara buana mamukti.
8. Kacêrita Madé Wungu mamlêngokang, êngsêknyané tidong gigis, déning katinggalan, Ni Wanari wus pêjah, kujang jani manuutin, matungtung jêngah, I Madé mangumilmil.
9. Manyêlémpoh I Madé raris manyumbah, ring sawan Ni Wanari, wanginé tan sama, luir jawuhing gagandan, mimpugan ngêbêkin puri, sampun sinêmbah, musna sawan Ni Wanari.
10. Kagét ada sabda mantara karênga, cai Madé néjani, déning adi tuna, tinggal êmbok pang mêlah, lamun buat mlajahang diri, pitu lima ya, sidi nadi tinggalin.
11. Uling patang puluh dina awasang, sa dua tlu mamargi, dini adi pang mêlah, I Madé ibuk manah, tuara ingêr ya ring wangsit, tur masêlsêlan, né buat tusing amungin.


Pupuh Dêmung

1. Das lêmahé bangun ngêling, masêlsêlan, padidian sêtata nyingkrung, tur kadurus ibuk, nyén sih anaké takonin, mémé bapa suba lina, katinggalin sanak wiku, munyiné pada kacluat, maguyuan sarwa pingit, suba jani katinggal, dija pacang buin masadu.
2. Pnabéan wus tinggalin, tuara ida, mapitutur sané putus, lali duké ditu, énggalan mapamit mulih, tuah Widiné manitahang, mênusa né tuara patut, mamutusang kawruhan, anak nyampat upami, ilang luu buké katah, sapunika ya luir ipun.
3. Apa jua alih-alihin, nunggu gêsang, nêmu papa ya satuuk, tuara pacang ibuk, katkaning marga pati, mangalih kawitan suba, ditu kulanguné puput, tuara tuyuh buin mamanjak, maring sawané sai, ya ta mamanjakin timpal, ngamongin awak tong krangsuk.
4. Bêkêlé siu tuah tindihin, pacang sanguang, uling gêsang sampé lampus, tong têlah ya satruuk, apané ja antos dini, ana ring Madura désa, tong ada kagunan ipun, I Madé raris majalan, munggah ring wana giri, tan mari mamuatang lina, singnya ada sadia ditu.
5. Duk kapan titiang tan wani, manulamya, maring margi dané manrus, apang sarêng puput, sarêng dané Ni Wanari, tan ucapan maring awan, kacunduk wandira agung, ring têlênging wana wasa, ditu dané malinggih, matangkis nyawisang gênah, nangun tapa sarwa kukuh.
6. Mangênang raga mamurti, sapung tangan, atata sila alungguh, sampun mapidukuh, mangarcana Sang Hyang Widi, tur matitis ngrana sika, wus mangrana dané sampun, tur amari angambunga, nglinayang suksma aris, nanging adnyana sukla, tan warnan mangké suénipu.
7. Kêtug linuh ujan angin, agênturan, aputêran ikang andaru, miwah séndung agung, muang gêlap nyandêr atitir, I Madé tan ana obah, ilang gêlap kagét rauh, Sang Hyang Durga kliwat krura, amigis tur acêngil, rambut brit kalintang akas, suarané luir guruh atruh.
8. Sang tapa tan ana gingsir, goda hilang, gumanti kang siti kêbus, rênnyanané kumrus, buta sungsang raris mijil, makêplug ring pangajêngnya, manyulangkang tur mangêlur, I Madé mamati raga, tan ana rungu manêngil, buta ilang tur ya galang, gêgandan tulia makêbiur.
9. Pitung siki widiadari, rupa sampat, ayu anom tur anêrus, sarauhé mangidung, duga duga ning agati, mangigêl sarwi médêran, manyêlémpoh tur mangrumrum, munyi manis mêgat-mêgat, nguda i déwa jêngis, minab bêndu tana ménga, titiang rauh déwa rêngut.
10. Durus ratu pasuécanin, titiang lara, manyadia rauh mahulun, manawa tan tuhu, déwa maring citéng krasmin, lara méwêh kasêmaran, ulangun titiang ring ratu, suwé ban titiang mamuatang, wibagia ko kapanggih, wéhin ratu titiang tamba, sakit dalêm sakit langu.
11. Akuéhan raris tan pakris, déwa mcikang, aturang titiang satuuk, asung ngusud-usud, yadian lédang mamcikin, ada lén masaur dabdab, titiang tanggung né aukud, pupuné nugi klasang, kalih susuné rupit, putih gading mapidada, tungtungné bang wisan ipun.
12. Pitung wêngi maka lami, sang kaniaka, sor kasoran arêp ipun, pagêh Madé Wungu, warapsari mulih jêngis, Ni Wanari nanggal prapta, saha ganda ya kumius, uduh déwa Madé Awas, laksanané pati, sang tapa nglina asuksma, Om kara kunci sampun.
13. Lunga ya raris kaambil, Ni Wanaria, iring êmbok adi mantuk, né kancingé jmut, I Madé saha mangambil, tinut ring sapamargannya, tumuli ngunggahin gunung, midêr-idêr maring alas, mangungsi gunung sari, warapsara sami mêndak, saha dupané kumukus.
14. Warapsariné tan mari, mangajumang, sanjiwani manis alus, tan warnanên maring hênu, katêkan ikang inungsi, maring sura laya ngaran, adius ring tirta marum, mula tuah ênggon kalanguan, kaêmban ring widiadari, ring smara buana inak, jênêk muputang ulangun.
15. Mani ratna tan kikitin, sarwa praba, sarwéndah mangalalangun, dituné ulangun, cara-cara warapsati, juru songsong warapsara, siangé sêtata ditu, sang rua ditu kaêmban, luir ya katuran sari, gêgitayan tur atêmbang, sarwi ya atêmbang gambuh.


Pupuh Gambuh

1. Nuju wêngi puput, ukun sungsang manuju, sapta wara muang panca wara nujonin, coma manisé puniku, tanggal Walandi ginêntos.
2. Sampun kétung tuju likur, bulan Juliné kawuwus, isaka siu sanga tigang dasa siki, nuju pukul kutus, inucap kawuwus rêko.
3. Krunan ipun maduk, salah pasang tong nyak mupuh, antuk jugul kabatêk ban pongah juari, milu-milu mangapus, anggon nyalimurang oon.
4. Inggih titiang cêndêk matur, nunas ampura ring sang mahyun, mamaos satua cêrita puniki, ucap ipun lintang sêgul, kabatêk ban manah sogol.
5. Katah salah pupuh, kabatêk ring manah buut, imuda masang sastra kéh salah gênding, dadi suarané ngacuh, kaliput manahé momo.
6. Aksama pakulun, antuk ida dané ipun, mamaosin inggitan dinica iki, ica ngaturin ratu, sumalin asing kaon.

Puput

Naskah ini dikumpulkan dan diketik kembali dalam huruf Kawi-Latin oleh I Wayan Sutedja, Buruan, Penebel Tabanan

Related Posts by Categories